|
Inwentaryzacja
Dodał admin, 2008-06-18 Autor / Opracowanie: Weronika Żórawska
Inwentaryzacja obejmuje ogół czynności zmierzających do ustalenia faktycznego stanu majątku jednostek gospodarczych.
Głównym celem jej jest ustalenie rzeczywistego stanu aktywów i pasywów. Stanowi to podstawę: - doprowadzenia danych wynikających z ksiąg rachunkowych do ich zgodności ze stanem faktycznym, a tym samym zapewnienia realności wynikających z nich informacji ekonomicznych (zasada wiernego obrazu); - rozliczenia osób odpowiedzialnych za powierzone im składniki majątku; - dokonania oceny gospodarczej przydatności składników majątku jednostki; - przeciwdziałania nieprawidłowościom w gospodarce majątkiem jednostki; - prawidłowego ustalenia wyniku finansowego.
Formami inwentaryzacji może być: a) spis z natury – ilość składników majątkowych, ich wycena i porównanie ustalonych wartości z danymi ksiąg rachunkowych oraz obliczenie wyjaśnienia i rozliczenia ewentualnych różnic między tymi danymi, np. akcje, obligacje, bony skarbowe, środki trwał, zapasy; b) uzyskanie od kontrahentów potwierdzenia prawidłowości wykazanego stanu należności; c) weryfikacja realności pozostałych, nie objętych spisem z natury lub uzgodnieniem, elementów aktywów i pasywów, poprzez ich porównanie z odpowiednimi dokumentami i weryfikacji realnej wartości tych składników, np. kapitały, rezerwy, RMK, RMP.
Inwentaryzacja może być przeprowadzona metodą: a) pełnej inwentaryzacji okresowej – polega na ustaleniu rzeczywistego stanu wszystkich składników aktywów lub pasywów objętych ewidencją w dniu, w którym przypadał termin inwentaryzacji; b) pełnej inwentaryzacji ciągłej – polega ona na: + sukcesywnym ustaleniu rzeczywistego stanu poszczególnych składników majątku objętych inwentaryzacją, tak aby w wyznaczonym czasie stan ten został ustalony dla wszystkich aktywów i pasywów; + bieżącym ustaleniu i rozliczaniu różnic inwentaryzacyjnych. c) uproszczone metody to: • metoda obmiaru – np. na budowach, składach masowych towaru, nietypowych magazynach; polega na tym, że do ustalenia ilości wykorzystuje się różne wzory geometryczne, chemiczne; • metoda szacunku – dostęp do materiału jest utrudniony (węgiel, koks, wapno), szacuje się ilość na podstawie próby, ocenie rzeczoznawców, czy wg wzorów (jeżeli się da); • metoda próbki – stosowana gdy przeprowadzenie inną metodą byłoby długotrwałe i kosztowne; ustala się ilość, wagę próbki i przelicza na całość zapasów; • metoda wartościowa – polega na policzeniu cen pojedynczych materiałów i grupowanie artykułów o jednakowej wartości, np. w księgarniach, w magazynach druku, bibliotekach.
|