|
Minimalne wynagrodzenie rok 2002
Dodał admin, 2008-06-23 Autor / Opracowanie: Sebastian Kosowski
Najniższe wynagrodzenie od początku stanowiło gwarantowany poziom całości lub części wynagrodzenia dla wszystkich zatrudnionych w pełnym wymiarze czasu pracy
Takie rozwiązanie zapewnia realny wzrost (ale, jak wynikałoby z wykładni literalnej, także zmniejszenie) minimalnego wynagrodzenia w sytuacji, gdy przewidywania okazały się błędne.
Tak jak w poprzednim stanie prawnym, wysokość wynagrodzenia pracownika zatrudnionego w pełnym miesięcznym wymiarze czasu pracy nie może być niższa od wysokości minimalnego wynagrodzenia. Jednak ustawa z 10 października 2002 roku wprowadziła tu istotne novum: przejściowo (do końca 2005 roku), wynagrodzenie pracownika w okresie jego pierwszych dwóch lat pracy, może wynosić 80% minimalnego wynagrodzenia w pierwszym, i 90% w drugim roku pracy. Pracownicy, którzy na mocy tych przepisów otrzymają niższe od minimalnego wynagrodzenie, będą traktowani przy nabywaniu uprawnień do zasiłku dla bezrobotnych tak jak otrzymujący minimalne wynagrodzenie (podobnie w odniesieniu do emerytury i renty). Rozwiązanie to, niewątpliwie słuszne ze względu na potrzebę ochrony praw pracowników, powoduje jednak konieczność przeznaczenia z budżetu państwa środków na pokrycie dodatkowych wydatków – wpływy z tytułu podatku dochodowego w przypadku tych pracowników będą do 20% niższe, jednocześnie państwo zapewniać będzie świadczenia na niezmienionym poziomie. Warto podkreślić, że rozwiązanie to dotyczy nie tylko absolwentów (na co często wskazywano w czasie prac sejmowych) ale także innych osób rozpoczynających pracę. Co interesujące, projekt rządowy przewidywał nawet, że regulacja ta nie będzie miała zastosowania do absolwentów szkół wyższych, co zostało jednak zmienione na etapie prac w komisji. Staż pracy ustala się tu na podstawie okresu opłacania składki na ubezpieczenie społeczne lub zaopatrzenie emerytalne (poza okresami zatrudnienia na podstawie umowy o pracę w celu przygotowania zawodowego). Możliwa jest zatem sytuacja, w której osoba, która faktycznie nigdy nie wykonywała pracy zarobkowej, ma zagwarantowane przez ustawę otrzymywanie pełnego minimalnego wynagrodzenia. Dotyczy to sytuacji dobrowolnego ubezpieczenia, które możliwe jest, zgodnie z Ustawą o systemie ubezpieczeń społecznych z 13 października 1998 r.[11], w przypadku kilku kategorii osób, w tym np. studentów. Są to osoby, które w po zakończeniu edukacji staną się absolwentami, a więc grupą, do której w głównej mierze miało być kierowane to rozwiązanie.
|